ΔΥΣΚΟΛΑ ΒΡΑΔΙΑ

Όταν πνίγονται τα φώτα στο σκοτάδι

Η θάλασσα σου τη γαλήνη μου βουλιάζει

Ούτε ένα αστέρι ξεχασμένο δεν φωτίζει

Το κενό της μοναξιάς σου με τσακίζει

Στου μυαλού μου τα δύσκολα βράδια

Κάθε σκέψη στη νύχτα μου εσύ

Ψάχνω στην τρέλα δικά σου σημάδια

Στην απουσία σου μια λογική

Όταν σβήνει το φεγγάρι στο ουίσκι

Όποιο δρόμο κι αν διαλέξω εσένα βρίσκει

Ούτε ένα αστέρι ξεχασμένο δεν φωτίζει

Το κενό της μοναξιάς σου με τσακίζει

ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΚΕΝΟ

Θέλω μια ανάσα σου καυτή
να ζεστάνει του χειμώνα τη σιωπή
δε σου ζήτησα κάτι πολύ
και άθελα σου μου χάρισες τη γη
με την ταχύτητα φωτός
κάνω ταξίδια στην μορφή σου σαν τρελός
θέλω να χαθώ σε μια σκιά
να δω αν με ψάξεις μόνο μια φορά

Γύρο απο σένα να γυρνώ
να κάνω κύκλους στο ατέλειωτο κενό
το κέντρο όλου του κόσμου να είσαι εσυ
κι αγκαλιά μου η δική σου φυλακή
τώρα που τελειώνει το εγω
το αληθινό σου πες μου εσυ το σ αγαπώ
τώρα που τελειώνει το εγω
πριν σ αγαπήσω θα σε ονειρευτώ

θέλω ενα φιλί σου δυνατό
να μου λυγίσει κάθε δυσταγμό
είμαι εγω παιδί ρομαντικό
σε κάθε τοίχο βλέπω μόνο ουρανό
με την ταχύτητα φωτός
κάνω ταξίδια στην μορφή σου σαν τρελός
θέλω να χαθώ σε μια σκιά
να δω αν με ψάξεις μόνο μια φορά

ΕΛΑ

Έλα και πάρε μου τις σκέψεις

Μ ένα τραγούδι απ τα παλιά

Στα βήματα μου να τις χορέψεις

Είναι ο καημός μου ζεμπεκιά

Όλος ο κόσμος μπροστά μου πέφτει

Κι εσύ ανοίγεις τα φτερά

Έλα και πάρε μου τις σκέψεις

Να δεις  πως είναι η μοναξιά

Έλα μια αναπνοή μου μένει τελευταία

Στα μάτια σου σαν δάκρυ να πεθάνω

Τώρα που έμαθα πως είναι να σε χάνω

Έλα και 2 λεπτά μαζί σου είναι σπουδαία

Πως μ αγαπάς πες κι ας είναι ψέμα

Μόνο για μια φορά έλα και τέρμα

Έλα και πάρε μου τις σκέψεις

Πάρε μου εσύ ότι αγαπάς

Τι άλλο να μου καταστρέψεις

Σίδερο είσαι δεν πονάς

Όλος ο κόσμος μπροστά μου πέφτει

Κι εσύ ανοίγεις τα φτερά

Έλα και πάρε μου τις σκέψεις

Να δεις  πως είναι η μοναξιά

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΡΩΤΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ

Σου χάρισα όλες τις λέξεις

Σε άφησα να με προβλέψεις

Σου έδωσα όλο μου το είναι

Μπορείς να φύγεις όμως κοντά μου μείνε

Κι εγώ θα βρω κάτι να κάνω

Απ το πολύ το παραπάνω

Για να σου δείξω πως εσένα

Σε αγαπάω μέχρι αίμα

Για να γίνεις έρωτας μεγάλος

Μαζί μου ως το τέλος μείνε

Στου κόσμου την αδιαφορία

Ο άνθρωπος μου κάρδια μου γίνε

Κι αν έρθουν δύσκολα φεγγάρια

Σκέψου τι έχασες και τι έχεις κερδίσει

Σκέψου τα όμορφα που έχουμε περάσει

Αυτόν τον ερώτα κάνεις δεν θα νικήσει

Σου χάρισα όλο το κόσμο

Στην κάρδια μου σου άνοιξα δρόμο

Σου έδωσα όσα δεν είχα

Στη γη αστέρια για σένα φως μου βρήκα

Κι αν μείνεις κάτι ακόμα θα κάνω

Πιο πολύ απ το παραπάνω

Για να σου δείξω πως εσένα

Σε αγαπάω μέχρι αίμα

ΠΕΡΝΑΕΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ

Διώξε το βλέμμα σου από πάνω μου

Δεν τη μπορώ τη δύναμη σου

Μην με λυπάσαι μόνο πήγαινε

Φύγε να φύγω απ τη ζωή σου

Ξέρω πως εχουνε τα πράγματα

Δεν θέλω πια δικαιολογίες

Εγώ μιλώ με γεγονότα

Κι εσύ μιλάς με ιστορίες

Περνάει η ζωή μου μπρος στα μάτια μου

Όσα κι αν έχασα είναι εδώ

Φτιάχνω εικόνες απ τα κομμάτια μου

Δεν το αντέχω να σ αγαπώ

Περνάει η ζωή μου μπρος στα μάτια μου

Γύρνα μου πλάτη φύγε μακριά

Δε θέλω πια στα μονοπάτια μου

Να βρεις τη δύναμη και να έρθεις ξανά

Πάρε το δάκρυ σου απ το γέλιο μου

Το γέλιο μου το ειρωνικό

εσύ ζωή μου βρήκες θάλασσα

Μα έψαχνες για ουρανό

Ξέρω πως εχουνε τα πράγματα

Δεν θέλω πια δικαιολογίες

Εγώ μιλώ με γεγονότα

Κι εσύ μιλάς με ιστορίες

ΣΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΖΩ

  Εδώ που με άφησες είμαι

        Δεν άλλαξε τίποτα ίδια όλα είναι

    Φωτογραφίες και δώρα

        Στη δική μου ζωή δικά σου είναι όλα

     Από συνήθεια αναπνέω

  Στις αναμνήσεις μόνο ζω

      Για τη ζωή που κάνω φταίω

         Μα φταις εσύ που σ αγαπώ

         Στα παλιά ζωή μου έμεινες

     Παραμύθι  αδιάβαστο έγινες

              Αμηχανία και λάθη
  Τι άλλο η ψυχή μου μαζί της να πάθει

ΑΛΛΑΞΕ ΜΟΥ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Έφυγες και που να φτάσω

Πιο αστέρι να σου πιάσω

Να στο δώσω να γυρίσεις

Νύχτα να με βρεις

Η μορφή σου δεν μ αφήνει

Άνεμος είναι δίνη

Μη φοβάσαι μη χορεύεις

Στάματα να χαρείς

Άγγιξε με να σε νιώσω

Θέλω φως μου να σου δώσω

Ένα δάκρυ ένα γέλιο ένα μου φιλί

Άλλαξε μου τα χρώματα της νύχτας

Βυθισετα σε μια κούπα  κρασί

Μεθυσμένος είναι πάλι ο θεός μου

Και σ αφήνει να με κυβερνάς εσύ

Ρώτησε με αυτά που θες ν ακούσεις

Και μπερδεμένα ξανά θα σου τα πω

Γιατί δεν έρχεσαι την πόρτα όταν ανοίγω

Και με αγγίζεις μονάχα όταν πιω

Έφυγες και που να πάω

Να φωνάξω σ αγαπάω

Να τ ακούσεις να το νιώσεις

Και να μου το πεις

Το κορμί μου λερωμένο

Μια ζωή να περιμένω

Μέχρι να με βρεις

Άγγιξε με να σε νιώσω

Θέλω φως μου να σου δώσω

Ένα δάκρυ ένα γέλιο ένα μου φιλί