ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ

Βιάστηκε κι απόψε το φεγγάρι

Τη νύχτα να μου φέρει πιο νωρίς

Μάτια μου δε μου ‘κανες τη χάρη

Τώρα που πεθαίνω να με δεις

Κλειστοί όλοι της καρδιάς σου

Και η ψυχή μου απόψε αιμορραγεί

Αφού δεν είμαι μάτια μου κοντά σου

Φεγγάρι μου να σβήσω ως το πρωί

Μίλησα κι απόψε το φεγγάρι

είπε πως δεν θέλει να με δεις

Μάτια μου δε μου ‘κανες τη χάρη

Δυό λόγια μεθυσμένα να μου πεις

ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Δεν παίρνω ρίσκο

Να συναντήσω τα παλιά

Και όταν σε βρίσκω

Αντίθετη είσαι τροχιά

Σπασμένα λόγια

Δεν θέλω πια να εξηγώ

Μαζί η χωριά

Δεν έμεινες ποτέ εδώ

Μόνο μια φορά θέλω να χάσω

Μείνε μακριά να σε ξεχάσω

Λίγα η πολλά κράτα τα όλα

κάτι αληθινό θα ψάξω τώρα

Δεν παίρνω ρίσκο

Να αντικρίσω τα παλιά

Πώς να σου λείψω

Αδιάφορη είσαι καρδιά

Σπασμένα λόγια

Δεν θέλω πια να μοιραστώ

Μαζί η χωριά

Δεν έμεινες ούτε λεπτό

ΕΙΣΑΙ ΣΑΝ ΕΜΕΝΑ

Ποιός είσαι
Όταν  τις φλέβες σου η θηλιά
Τις τυλίγει σαν σκιά και σε χάνω
Ποιός είσαι
Όταν στα μάτια σου η φωτιά
Ανθίζει μέσα στο χιονιά και  δε σε πιάνω

Ποιός είσαι

πως μπήκες μέσα στο μυαλό μου
Πια ρωγμή βρήκες φως μου
Και στοιχειώνεις κάθε όνειρο που κάνω
Μου θυμίζεις έναν Άγγελο ζητιάνο

Είσαι σαν έμενα όταν σκοτεινιάζει
Η πόλη όταν αδειάζει κι αγρίμι γίνεσαι
Με τε θεό τα βάζεις  το σώμα σου βιάζεις
Ποσό πολύ μου μοιάζεις όταν κρύβεσαι

Ποιός είσαι
Όταν μ'αφήνεις και σ'αγγίζω
Τις ωρες που δεν σε γνωριζω δεν σε ξερω
Ποιός είσαι
Όταν φιμώνεις την κραυγή
με μια βελόνα στη σιωπή δεν σε θέλω

ΕΙΝΑΙ

                      

Είναι ψυχή μου δρόμος και χάνομαι

Μόνος και απόψε πάλι αισθάνομαι

Είναι η μορφή σου νύχτα που πέρασε

Φως μου εδώ ποτέ δεν ξημέρωσε

Είναι και ο κόσμος πίσω απ τη πόρτα μου

Που κρύφτηκε ξανά μεσ’τα φώτα μου

Είναι που όλα έχουν το χρώμα σου

Και είμαι δάκρυ πάνω στο σώμα σου

 Είναι η σιωπή μου που έσπασε
 σ'ενα βλέμμα τόσο επίμονο
 κράτησε με κράτα με μάτια μου
μέσα σ'ενα πάθος εφήμερο
 κι αν σε χάσω όλα τα έχασα
 σ'ενα λάθος κόσμo που βρήκα
είναι που πολύ σε αγάπησα
είναι όλα αυτά που σου είπα

Είναι η ψυχή σου φλόγα και καίγομαι

Όπου με πας φωτιές  ερωτεύομαι

Είναι η μορφή μου κύμα στη θάλασσα

Φράγμα στο φράγμα κι όλα στα χάλασα

Είναι και ο κόσμος πίσω απ τη πόρτα μου

Που κρύφτηκε ξανά μεσ’τα φώτα μου

Είναι που όλα έχουν το χρώμα σου

Και είμαι δάκρυ πάνω στο σώμα σου

ΜΠΟΡΩ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΝΑ ΔΩ

Φεύγουν οι στιγμές

Κι εγώ τις γιορτές

Θυμάμαι μόνο

Πνίγω τη φωτιά

Σε μια κάρδια

Που ψάχνει χρόνο

Χάνεται ο χρόνος σε ένα φιλί

Πόσο εφήμερη μοιάζει ηδονή

Σ'ένα καθρέφτη μπροστά θα χαθώ

Μπορώ το τέλος να δω

Φεύγουν οι στιγμές

κι εγώ τις σκιές 

αγγίζω μόνο

σπάω τα δεσμά 

σε λόγια δειλά 

που ψάχνουν χρόνο

ΔΥΣΚΟΛΑ ΒΡΑΔΙΑ

Όταν πνίγονται τα φώτα στο σκοτάδι

Η θάλασσα σου τη γαλήνη μου βουλιάζει

Ούτε ένα αστέρι ξεχασμένο δεν φωτίζει

Το κενό της μοναξιάς σου με τσακίζει

Στου μυαλού μου τα δύσκολα βράδια

Κάθε σκέψη στη νύχτα μου εσύ

Ψάχνω στην τρέλα δικά σου σημάδια

Στην απουσία σου μια λογική

Όταν σβήνει το φεγγάρι στο ουίσκι

Όποιο δρόμο κι αν διαλέξω εσένα βρίσκει

Ούτε ένα αστέρι ξεχασμένο δεν φωτίζει

Το κενό της μοναξιάς σου με τσακίζει

ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΚΕΝΟ

Θέλω μια ανάσα σου καυτή
να ζεστάνει του χειμώνα τη σιωπή
δε σου ζήτησα κάτι πολύ
και άθελα σου μου χάρισες τη γη
με την ταχύτητα φωτός
κάνω ταξίδια στην μορφή σου σαν τρελός
θέλω να χαθώ σε μια σκιά
να δω αν με ψάξεις μόνο μια φορά

Γύρο απο σένα να γυρνώ
να κάνω κύκλους στο ατέλειωτο κενό
το κέντρο όλου του κόσμου να είσαι εσυ
κι αγκαλιά μου η δική σου φυλακή
τώρα που τελειώνει το εγω
το αληθινό σου πες μου εσυ το σ αγαπώ
τώρα που τελειώνει το εγω
πριν σ αγαπήσω θα σε ονειρευτώ

θέλω ενα φιλί σου δυνατό
να μου λυγίσει κάθε δυσταγμό
είμαι εγω παιδί ρομαντικό
σε κάθε τοίχο βλέπω μόνο ουρανό
με την ταχύτητα φωτός
κάνω ταξίδια στην μορφή σου σαν τρελός
θέλω να χαθώ σε μια σκιά
να δω αν με ψάξεις μόνο μια φορά

ΕΛΑ

Έλα και πάρε μου τις σκέψεις

Μ ένα τραγούδι απ τα παλιά

Στα βήματα μου να τις χορέψεις

Είναι ο καημός μου ζεμπεκιά

Όλος ο κόσμος μπροστά μου πέφτει

Κι εσύ ανοίγεις τα φτερά

Έλα και πάρε μου τις σκέψεις

Να δεις  πως είναι η μοναξιά

Έλα μια αναπνοή μου μένει τελευταία

Στα μάτια σου σαν δάκρυ να πεθάνω

Τώρα που έμαθα πως είναι να σε χάνω

Έλα και 2 λεπτά μαζί σου είναι σπουδαία

Πως μ αγαπάς πες κι ας είναι ψέμα

Μόνο για μια φορά έλα και τέρμα

Έλα και πάρε μου τις σκέψεις

Πάρε μου εσύ ότι αγαπάς

Τι άλλο να μου καταστρέψεις

Σίδερο είσαι δεν πονάς

Όλος ο κόσμος μπροστά μου πέφτει

Κι εσύ ανοίγεις τα φτερά

Έλα και πάρε μου τις σκέψεις

Να δεις  πως είναι η μοναξιά

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΡΩΤΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ

Σου χάρισα όλες τις λέξεις

Σε άφησα να με προβλέψεις

Σου έδωσα όλο μου το είναι

Μπορείς να φύγεις όμως κοντά μου μείνε

Κι εγώ θα βρω κάτι να κάνω

Απ το πολύ το παραπάνω

Για να σου δείξω πως εσένα

Σε αγαπάω μέχρι αίμα

Για να γίνεις έρωτας μεγάλος

Μαζί μου ως το τέλος μείνε

Στου κόσμου την αδιαφορία

Ο άνθρωπος μου κάρδια μου γίνε

Κι αν έρθουν δύσκολα φεγγάρια

Σκέψου τι έχασες και τι έχεις κερδίσει

Σκέψου τα όμορφα που έχουμε περάσει

Αυτόν τον ερώτα κάνεις δεν θα νικήσει

Σου χάρισα όλο το κόσμο

Στην κάρδια μου σου άνοιξα δρόμο

Σου έδωσα όσα δεν είχα

Στη γη αστέρια για σένα φως μου βρήκα

Κι αν μείνεις κάτι ακόμα θα κάνω

Πιο πολύ απ το παραπάνω

Για να σου δείξω πως εσένα

Σε αγαπάω μέχρι αίμα

ΠΕΡΝΑΕΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ

Διώξε το βλέμμα σου από πάνω μου

Δεν τη μπορώ τη δύναμη σου

Μην με λυπάσαι μόνο πήγαινε

Φύγε να φύγω απ τη ζωή σου

Ξέρω πως εχουνε τα πράγματα

Δεν θέλω πια δικαιολογίες

Εγώ μιλώ με γεγονότα

Κι εσύ μιλάς με ιστορίες

Περνάει η ζωή μου μπρος στα μάτια μου

Όσα κι αν έχασα είναι εδώ

Φτιάχνω εικόνες απ τα κομμάτια μου

Δεν το αντέχω να σ αγαπώ

Περνάει η ζωή μου μπρος στα μάτια μου

Γύρνα μου πλάτη φύγε μακριά

Δε θέλω πια στα μονοπάτια μου

Να βρεις τη δύναμη και να έρθεις ξανά

Πάρε το δάκρυ σου απ το γέλιο μου

Το γέλιο μου το ειρωνικό

εσύ ζωή μου βρήκες θάλασσα

Μα έψαχνες για ουρανό

Ξέρω πως εχουνε τα πράγματα

Δεν θέλω πια δικαιολογίες

Εγώ μιλώ με γεγονότα

Κι εσύ μιλάς με ιστορίες

ΣΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΖΩ

  Εδώ που με άφησες είμαι

        Δεν άλλαξε τίποτα ίδια όλα είναι

    Φωτογραφίες και δώρα

        Στη δική μου ζωή δικά σου είναι όλα

     Από συνήθεια αναπνέω

  Στις αναμνήσεις μόνο ζω

      Για τη ζωή που κάνω φταίω

         Μα φταις εσύ που σ αγαπώ

         Στα παλιά ζωή μου έμεινες

     Παραμύθι  αδιάβαστο έγινες

              Αμηχανία και λάθη
  Τι άλλο η ψυχή μου μαζί της να πάθει

ΑΛΛΑΞΕ ΜΟΥ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Έφυγες και που να φτάσω

Πιο αστέρι να σου πιάσω

Να στο δώσω να γυρίσεις

Νύχτα να με βρεις

Η μορφή σου δεν μ αφήνει

Άνεμος είναι δίνη

Μη φοβάσαι μη χορεύεις

Στάματα να χαρείς

Άγγιξε με να σε νιώσω

Θέλω φως μου να σου δώσω

Ένα δάκρυ ένα γέλιο ένα μου φιλί

Άλλαξε μου τα χρώματα της νύχτας

Βυθισετα σε μια κούπα  κρασί

Μεθυσμένος είναι πάλι ο θεός μου

Και σ αφήνει να με κυβερνάς εσύ

Ρώτησε με αυτά που θες ν ακούσεις

Και μπερδεμένα ξανά θα σου τα πω

Γιατί δεν έρχεσαι την πόρτα όταν ανοίγω

Και με αγγίζεις μονάχα όταν πιω

Έφυγες και που να πάω

Να φωνάξω σ αγαπάω

Να τ ακούσεις να το νιώσεις

Και να μου το πεις

Το κορμί μου λερωμένο

Μια ζωή να περιμένω

Μέχρι να με βρεις

Άγγιξε με να σε νιώσω

Θέλω φως μου να σου δώσω

Ένα δάκρυ ένα γέλιο ένα μου φιλί

ΠΕΡΑΣΕΣ

ΚΕΡΙΝΑ ΦΤΕΡΑ

Ζήτησα λίγη απ τη χαρά σου

Κι εσύ με μάγεψες

Όλα τα αστέρια απ τα όνειρα σου

Δώρο μου τα δωσες

Ζήτησα λίγη απ τη στοργή σου

Κι εσύ με φίλησες

Για δύσκολες στιγμές ποτέ σου

Εσύ δε μίλησες

Ζήτησα να σαι εδώ κοντά μου

Κι εσύ δεν έφυγες

Κι όπως η νύχτα το φεγγάρι

Με ερωτεύτηκες

Κι εγώ σε άφησα στο χιόνι

Τον ήλιο έψαξα

Και με τα κέρινα φτερά μου

Μακριά σου πέταξα

Κι όταν με πρόδωσε η λάμψη

Τότε δάκρυσα

Γιατί είχα κάποτε μια αγάπη

Που δεν την άξιζα

Τώρα το ξέρω σ έχω χάσει

Δεν είσαι πια εκεί

Όπου η συγγνώμη μου κι αν φτάσει

Ποτέ δε θα σε βρει

Θα σε θυμάμαι πριν το τέλος

Σαν ένα παραμύθι

Ένα τραγούδι αγαπημένο

Που δεν υπάρχουν στίχοι

Ζήτησα λίγη απ τη χαρά σου

Κι εσύ με μάγεψες

Όλα τα αστέρια απ τα όνειρα σου

Δώρο μου τα δωσες

ΦΙΛΙ ΖΩΗΣ

 Είναι οι νυχτες,είναι οι νύχτες

       Εικόνες που στάζουν

Δάκρυ,αίμα

   Τ’όνομα σου οι τύψεις φωνάζουν

    Δεν κοιμάμαι

  Μια φωτιά στο κενό που θυμάμαι

Ποιος σε κρύβει

   Και το φως τ’ουρανού δε σε βλέπει

      Γαληνή ψάχνω

   να σταματήσει η σκιά μου να τρέχει

Μη μ αφήνεις

   το φιλί της ζωής να μου δίνεις

ζω σε κώμα

         θα πεθάνω μια νύχτα ακόμα

γυρνά πίσω

           γίνε φως και πνοή για να ζήσω

άκουσε με

   μ’αγαπάς,σ’αγαπώ λύτρωσε με

Είναι οι σκέψεις

είναι οι σκέψεις εφιάλτες

   που καινέ

  δε με νοιάζει

    όσα φως μου για μένα σου λένε

ξέρω φταίω

    μα αλήθεια συγγνώμη σου λέω

ερινύες

    η φωνή σου όταν είπες αντίο

  μη δακρύσεις

θα πεθάνω εγώ για τους δυο